Dit kun je doen als je twijfelt aan je diagnose

Na maanden wachten heb je eindelijk je eerste intakegesprek bij de psycholoog. Wanneer je uiteindelijk te horen krijgt wat de diagnose is, schrik je: je kunt je er totaal niet in vinden! Dit is wat je kunt doen als je twijfelt aan je diagnose.

Na maanden wachten heb je eindelijk je eerste intakegesprek bij de psycholoog. Met frisse tegenzin ga je naar je eerste afspraak. Je vertelt zo open en eerlijk mogelijk over jezelf en probeert de vragen van de psycholoog zo goed mogelijk te beantwoorden. De psycholoog stelt een aantal vervolgonderzoeken in. Op de dag dat je te horen krijgt wat de diagnose is, schrik je van het resultaat: je kunt je er totaal niet in vinden! Dit is wat je kunt doen als je twijfelt aan je diagnose.

Ik maakte iets soortgelijks mee. Er werd een diagnose gesteld, maar na een jaar therapie merkte ik geen verbetering. Het gesprek dat volgde met een externe psychiater was een drama. Zelden heb ik mij zó onprettig gevoeld tijdens een gesprek. Ze wist eigenlijk niet goed wat ze met mij aanmoest en ik werd hier erg onzeker van. Blijkbaar paste ik niet in haar zwart-wit beeld dat zij hanteerde bij het stellen van een diagnose.

Gelukkig besloot ik mij niet veel van haar opmerkingen aan te trekken en samen met mijn toenmalige psycholoog zocht ik naar een oplossing. Bij een andere psychologenpraktijk werd uiteindelijk na één intakegesprek wel de spijker op z’n kop geslagen. Dit alles heeft meer dan een jaar geduurd. Wat nu als jij hetzelfde gevoel hebt? Hieronder vind je tips over wat jij kunt doen als jij twijfelt aan je diagnose.

Informatie verzamelen en psycho-educatie

Oke, je hebt een diagnose gekregen. Dit kan een feest van herkenning zijn, maar het kan ook voelen als yoghurt met stukjes frikandel: het klopt gewoon niet. Ga bij jezelf na waarom je dit gevoel hebt. Durf daarbij ook kritisch naar jezelf te kijken en niet alleen naar je psycholoog. Heb je misschien een aantal vooroordelen over de diagnose? Ga eens goed na wat je nu écht weet over deze diagnose.

Psycho-educatie kan hier een goed middel voor zijn. Dit krijg je vaak door je behandelaar aangeboden en kan zowel individueel als in een groep plaatsvinden. Bij psycho-educatie krijg je informatie over de diagnose van ervaren psychologen. In een groep kun je daarnaast ervaringen delen met andere mensen die ook deze diagnose hebben. Misschien kom je er zo wel achter dat je inderdaad bepaalde vooroordelen had die niet blijken te kloppen.

Had je bijvoorbeeld verwacht dat je in jouw groepstherapie voor autisme alleen maar anti-sociale mannen met een voorliefde voor ICT en treinen aan zou treffen? Dan kan die groepstherapie jouw beeld van autisme nog wel eens behoorlijk gaan veranderen.

Ga daarnaast ook zelf op zoek naar informatie. Lees verschillende boeken of lees je in op internet. Let er wel op dat de informatie die je leest van een betrouwbare bron afkomstig is en dat je de informatie juist filtert. Vaak zijn er op internet verschillende fora te vinden, waarop mensen hun ervaring met de diagnose kunnen delen, of kijk eens rond op onze website.

[stag_image style=”no-filter” src=”https://www.commen.nl/wp-content/uploads/2020/05/Meisje-leest-op-bed.jpg” alignment=”none” url=””]

Photo by McKinsey on Rawpixel.

Praat over je diagnose

Als je net een diagnose hebt gekregen, is het niet gek dat je wat verwerkingstijd nodig hebt. Wat kan helpen is erover te praten met mensen die je vertrouwt, zoals een vriend, je partner of je ouders. Dit kan heel spannend zijn, omdat je je kwetsbaar opstelt. Onthoud dan mensen vaak meer begrip hebben voor je verhaal dan je misschien vooraf denkt.

Bespreek eventueel ook je twijfels over je diagnose. Misschien zien andere mensen wel gedrag bij jou, waar je zelf een blinde vlek voor hebt. Door dingen hardop uit te spreken, kom je soms tot andere inzichten. Misschien kom je dan tot het inzicht dat je diagnose toch beter bij je past dan je zelf denkt.

Lees ook: Hoe Dylan Haegens en andere YouTubers angststoornissen bespreekbaar maken

Het is goed als deze vertrouwenspersonen kritisch zijn, maar dan wel op een goede manier. Als mensen toch vervelend reageren op jouw openheid, geef dit dan bij hen aan. Probeer op rustige toon te zeggen wat je vervelend vind en ga niet in discussie.

Bespreek je twijfels met je psycholoog

Heb je nog steeds twijfels? Geef bij jouw behandelaar aan dat je twijfelt. Probeer je gevoelens duidelijk te maken en vertel waarom je twijfelt. Je behandelaar staat hier als het goed is voor open. Bedenk ook dat je jouw diagnose niet bent, maar dat je dit alleen maar hebt. Je verandert er als persoon niet door.

Desondanks zou het natuurlijk kunnen dat er een verkeerde diagnose is gesteld. Het stellen van een diagnose is nog niet zo makkelijk. Natuurlijk zijn psychologen en psychiaters goed opgeleid, maar dat wil niet zeggen dat er nooit fouten worden gemaakt. Mensen kunnen behoorlijk ingewikkeld zijn en vele factoren spelen mee in hoe jij als persoon bent.

Niet iedereen past dan altijd perfect in het diagnosehokje dat de DSM-V voorschrijft. Je behandelaar kan je advies geven en misschien wat twijfels wegnemen. Samen met je behandelaar kun je kijken of er toch nog aanvullend onderzoek nodig is, of dat er misschien iets over het hoofd is gezien.

[stag_image style=”no-filter” src=”https://www.commen.nl/wp-content/uploads/2020/05/Man-in-therapie.jpg” alignment=”none” url=””]

Photo by Teddy on Rawpixel.

Vraag om een second opinion

Kom je er niet uit met je behandelaar? Of blijf je erbij dat er een verkeerde diagnose is gesteld? Denk er dan eens over om een second opinion aan te vragen. Geef dit altijd aan bij jouw huidige behandelaar.

Volgens PsyQ wordt een second opinion in twee gevallen vergoed door de zorgverzekeraar: De eerste optie is dat je wordt doorverwezen door de behandelend arts. Mocht jouw behandelaar niet instemmen met een second opinion, dan moet jouw huisarts zorgen voor een verwijsbrief naar een andere behandelaar.

Lees ook: De beste boeken over autisme

Neem er geen genoegen mee als de diagnose niet lijkt te kloppen ‘omdat zij er voor geleerd hebben en het wel zullen weten’. Doe dit in het belang van jouw eigen herstel, want een verkeerde diagnose kan hier namelijk invloed op hebben. Houd in je achterhoofd dat een diagnose een middel kan zijn voor het vinden van passende therapie. Blijf daarom altijd zelf nadenken. Een diagnose is niet iets wat jou als persoon verandert.

Volg COMMEN. op FacebookTwitter en Instagram voor meer verhalen over mentale gezondheid, of ontvang al onze artikelen via WhatsApp.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *