Dingen alleen doen. Er zijn jaren in mijn leven geweest dat ik al een paniekaanval kreeg van het idee alleen al. Maar die jaren zijn voorbij. Ik ga op het moment van schrijven alleen nog met een ongezonde dosis zelfbeperkende gedachten door het leven. Maar in de zomer van 2022 wilde ik ervan af: ik wilde vrij zijn. Van anderen, van mezelf en van de stemmetjes vanbinnen.
Ik keek zuchtend naar het lege gat in mijn agenda van 1 juli tot en met 31 augustus, de periode tussen mijn eerste twee studiejaren. Wat ga ik al die tijd doen? Op vakantie kon ik niet, want ik ben ook maar een arme student. Maar toch wil ik leuke dingen doen. Alleen lukt het mij niet om acht weken te vullen met afspraken met de drie mensen die ik ken.
Dus besloot ik iets te doen wat ik altijd al wilde doen: ik ging dingen alleen doen. Ik schreef dingen op die ik wilde doen en als iemand anders niet meewil, zou ik alleen gaan. Musea, het theater, de bios, een cafeetje en misschien zelfs het restaurant, ik wilde het allemaal alleen gaan doen. Het eerste wat ik alleen deed kwam echter heel onverwacht: ik ging alleen naar een concert.
Alleen naar een concert gaan
Het stond niet eens op mijn to-do lijstje voor de zomer, want ik was nog nooit van mijn leven naar een concert geweest. Toch was ik meteen enthousiast toen ik zag dat Racoon, al jaren één van mijn favoriete bands (mede door mijn Zeeuwse roots), een concert zou geven in mijn woonplaats Gouda. Ik twijfelde een paar dagen, had toen een andere afspraak voor die dag staan, maar toen deze niet doorging bestelde ik de dag van tevoren toch een ticket. En eerlijk gezegd was dat de eerste, en hopelijk laatste, keer dat ik met een hartslag van 180 een ticket kocht. Ik vond het doodeng.
Lees ook: Continu het idee dat je weekend niet leuk genoeg is? Zo ga je om met weekendstress
Gelukkig werd de spanning al snel overspoeld door mijn enthousiasme en het uitzien. Mijn hoofd draaide wel de hele dag overuren op de dag dat het zover was: hoe werkt het drankjes kopen? Hoe kom ik er? Hoelang duurt het? Hoe laat zal ik er dan zijn? Wat voor weer wordt het? Zouden ze me niet raar vinden? Wat moet ik aan (ja, ik ben soms net een vrouw)? Voor de verandering wisselden de praktische vragen zich af met een eindeloze reeks nutteloze en angsttriggerende wat-als-vragen, anders zou het bijna saai worden in mijn bovenkamer.
En zo stond ik een paar uur later met een biertje in mijn handen op een grasveld in Gouda. Het was nog niet druk en eigenlijk vond ik dat vreselijk, want zo viel ik voor mijn gevoel nog meer op. De spanning was vrij snel weg, al kwam er een avondlange ongemakkelijkheid voor in de plaats. Maar, zo denk ik achteraf, dat is oke: het was mijn eerste concert, het was nieuw voor me, niet alles hoeft tegelijk.
Alleen naar een concert; de moeite waard
Als de eerste artiest uit het voorprogramma begint te spelen probeer ik wat te relaxen. Ik merk dat ik de hele tijd om me heen kijk om te zien wat mensen van mij vinden en of er toevallig iemand is om mee te connecten. Ik zie wat potentiële slachtoffers, merk op dat ik niet de enige ben die alleen is, maar durf het niet om hen aan te spreken. Het lukt me die avond niet om met wildvreemden te praten. Ik gaf mezelf daar heel erg voor op mijn kop toen ik weer thuis was, maar ik had inmiddels een soort mantra ontwikkeld: het is oke, het was je eerste concert, alles was nieuw en niet alles hoeft tegelijk.
Naarmate de avond vordert en het terrein voller raakt voel ik de ongemakkelijkheid een beetje zakken. Ik haal nog een biertje, het drankjessysteem was makkelijker dan ik dacht, en betrap me er bij de tweede artiest op dat ik lichtjes mee durf te bewegen. Ik hou het op lichtjes, dat is voor iedereen prettiger. Vanaf het moment dat Racoon opkomt zing ik de hits uit volle borst mee, ga op in de menigte en geniet ik met volle teugen. Nog steeds wel een beetje ongemakkelijk en wanhopig op zoek naar contact.
Aan het eind van de prachtige avond kom ik moe, overprikkeld en ontzettend blij thuis. Ik ben trots op mezelf dat ik het heb gedaan en onderdruk de stemmen in mijn hoofd die al het negatieve proberen uit te lichten, door alles op te schrijven waar ik trots op ben en blij om was. Ik kwam maar tot één conclusie: alleen naar een concert gaan is spannend, maar kneiterleuk en meer dan de moeite waard.
Ik denk dat het grootste voordeel dat ik had ten opzichte van andere concertbezoekers was dat ik me volledig kon focussen op de muziek. Ik zag mannen omgedraaid met elkaar staan praten terwijl ik de prachtige klanken van Love You More in combinatie met de ondergaande zomerzon in me opnam. Een meisje naast me schreeuwde dingen tegen haar vriendin, terwijl ik meezong met De Echte Vent, en een vrouw voor me was samen met haar vrienden aan het FaceTimen tijdens Oceaan.
Juist doordat ik alleen was werd ik niet gestoord tijdens het optreden. Ook heb ik er bewust voor gekozen om precies twee Snaps te maken en verder mijn telefoon zoveel mogelijk in mijn broekzak te laten om maar optimaal te genieten van de muziek en de heerlijke sfeer.
Hoe alleen dingen doen je verder helpt
Maar het profijt van dingen alleen doen gaat veel verder. Sowieso vonden mensen het heel knap toen ik vertelde wat ik ging doen, wat altijd lekker is voor je zelfvertrouwen. Het was echter vooral ikzelf die mijn zelfvertrouwen flink oppompte. Ik deed iets engs, iets nieuws, ik stapte uit die vermaledijde comfort zone en ik ben zo fucking trots op mezelf achteraf, dat er een vlammetje in mij gaat branden. Een vlam van vrijheid, zelfstandigheid, zelfvertrouwen, een achtergebleven verleden en de drang naar meer avontuur in de toekomst. Ik blaakte van de energie.
Lees ook: Alleen naar de bioscoop gaan: een handleiding
En daarom, je leest dit waarschijnlijk omdat je twijfelt, doe het alsjeblieft. Je hoeft niet meteen naar een enorm concert of naar een festival, maar begin klein. Misschien is het juist handig om het kort van tevoren te beslissen, zodat je de spanning niet teveel opbouwt. En ja, het is eng en spannend en misschien wel heel ongemakkelijk. Misschien ga je wel eerder weg, en misschien praat je wel met niemand, net als ik. Het is allemaal oke. Die spanning en dat ongemak mag er zijn. Laat het er zijn. Ik weet zeker, of het nou een concert is of iets anders, dat die stomme gevoelens van dingen alleen doen worden omgezet in een heerlijke energie, een boost aan zelfvertrouwen en een andere jij.
“Spijt is iets voor later, en dan ben je bijna dood” – Racoon
Vond je dit artikel interessant? Volg COMMEN. op Facebook, Twitter en Instagram voor meer verhalen over mentale gezondheid. Heb je geen social media? Blijf op de hoogte van onze laatste artikelen via een snelkoppeling op je telefoon of schrijf je in voor onze nieuwsbrief en ontvang één keer per maand een mail met onze beste artikelen.
Bas Tijm
Collin van der Grond
Eva Hirschmann
Hanna Stolk
Jij?
Marijn van den Berge
Sacha Verheij
Hoi Marijn, Wat súper dat je dit hebt doorgezet!! Geloof me, als je dit vaker doet, zul je het steeds fijner vinden om dingen alleen te doen. En zult je merken dat de druk ‘om van jezelf contact te moeten maken’ steeds minder wordt. Gewoon genieten van wat er op dat moment is en er gewoon zijn en maar zien wat er komt. En ik herken zóóó wat je zegt: de energie van datgene waar je naartoe gaat komt zóveel puurder en mooier binnen als je niet ‘de afleiding’ van gezelschap hebt. Héérlijk om de vrije keuze te hebben om met iemand te praten of gewoonweg al dat moois met al je zintuigen op te nemen 🙂 Groetjes, Fay
Hoi Marijn, heel goed dat je bent gegaan! Het is zo zonde om jezelf te beperken, omdat er niemand anders is om mee te gaan. Ik herken jouw gevoel wel, ooit had ik dat ook. Inmiddels vind ik het juist heerlijk om alleen op pad te gaan. Precies wat jij schrijft, je kunt je volledig focussen op datgene wat jij fijn vindt om te doen! En geloof mij, er zijn genoeg mensen die hier ook bewust voor kiezen, dat is helemaal niet raar! Het is jouw leven, alleen jij kunt de slingers ophangen. Je mag trots zijn dat je dat ook doet, ipv afhankelijk te zijn van anderen!
Hoi Angelique, dankjewel voor je reactie! Ik vind het bemoedigend om te horen dat je ooit in hetzelfde schuitje zat en de ‘mindere gevoelens’ helemaal niet meer hebt. Ik ga dit zeker vaker proberen!
Dankjewel! Ik ben zeker van plan om het vaker te gaan doen!
Super veel respect dat je dit hebt gedaan. Persoonlijk zou ik ook graag meer dingen alleen willen kunnen doen. Ik zit te denken om van de winter alleen op vakantie te gaan naar Azië, een voordeel is dat je daar al een boel solo rezigers hebt dus het is wat “normaler” en geeft je ook meer gelegenheid om in contact te komen met anderen.